-
1 rozczulić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozczulić (się)
-
2 rozczulić
rozczulać do łez zu Tränen rühren;jego list rozczulił ją sein Brief hat sie gerührt;rozczulać się gerührt sein; sentimental werden;rozczulać się nad sobą Selbstmitleid empfinden -
3 rozczulić
глаг.• разжалобить• растрогать* * *rozczul|ić\rozczulićony сов. растрогать, тронуть, умилить+rozrzewnić, roztkliwić
* * *rozczulony сов.растро́гать, тро́нуть, умили́тьSyn: -
4 rozczulić się
-
5 rozczulić\ się
сов. растрогаться, расчувствоваться, умилиться+rozrzewnić się, roztkliwić się
-
6 rozczulić
attendrir -
7 rozczulić
зворушити, розчулити -
8 rozczulić się
зворушитися, розчулитися -
9 rozczulać
impf ⇒ rozczulić* * *ipf.move, touch, affect.ipf.melt; rozczulać się nad kimś, czymś take pity on sb; rozczulać się nad sobą samym wallow in self-pity; rozczulić się do łez melt into tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozczulać
-
10 rozrzewnić
глаг.• растрогать• растрогаться* * *rozrzewni|ć\rozrzewnićony сов. растрогать, тронуть, умилить+rozczulić, roztkliwić
* * *rozrzewniony сов.растро́гать, тро́нуть, умили́тьSyn: -
11 roztkliwić
глаг.• тронуть* * *roztkliwi|ć\roztkliwićony сов. тронуть, растрогать; умилить+rozczulić, rozrzewnić
* * *roztkliwiony сов.тро́нуть, растро́гать; умили́тьSyn: -
12 wzruszyć
глаг.• двигать• растрогать• умилить• умилять* * *wzrusz|yć\wzruszyćony сов. 1. взволновать; тронуть, растрогать;2. (ziemię itp.) разрыхлить; взрых лить; 3. (poduszkę itp.) взбить+1. poruszyć, przejąć, rozczulić 2. spulchnić
* * *wzruszony сов.1) взволнова́ть; тро́нуть, растро́гать2) (ziemię itp.) разрыхли́ть; взрыхли́ть3) (poduszkę itp.) взбитьSyn: -
13 rozczul|ić
pf — rozczul|ać impf Ⅰ vt to touch [osobę]- rozczulić kogoś do łez to touch sb deeply- rozczuliła mnie tą opowieścią I was touched by her storyⅡ rozczulić się — rozczulać się 1. (wzruszyć się) to be touched 2. pejor. rozczulać się nad czymś to get soppy about sth pot.- rozczulać się nad sobą a. nad własnym losem to be full of self-pity- rozczulający się nad sobą self-pityingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozczul|ić
-
14 zmiękczać
impf ⇒ zmiękczyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vtto soften, JĘZ to palatalize* * *ipf.1. (= czynić miękkim) soften; zmiękczyć wodę soften water; zmiękczyć spółgłoskę fon. palatalize a consonant.2. przen. (= rozczulić) soften; zmiękczyć czyjeś serce soften sb's heart; zmiękczyć kogoś łzami soften sb's with sb's tears.ipf.1. (= stać się miękkim) soften.2. jęz. become palatalized.3. przen. (= stać się skłonnym do ustępstw) soften.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmiękczać
-
15 rozrzewnić się
-
16 roztkliwić się
сов.растро́гаться, умили́тьсяroztkliwić się się nad czymś — растро́гаться че́м-л., умили́ться чему́-л.
Syn: -
17 rozrzewnić\ się
сов. растрогаться, расчувствоваться, умилиться+rozczulić się, roztkliwić się
-
18 roztkliwić\ się
сов. растрогаться, умилиться;\roztkliwić\ się się nad czymś растрогаться чём-л., умилиться чему-л.+rozczulić się, rozrzewnić się
-
19 rozczulając|y
Ⅰ pa ⇒ rozczulić Ⅱ adj. [widok, naiwność] touchingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozczulając|y
-
20 rozczuleni|e
Ⅰ sv ⇒ rozczulić Ⅱ n sgt (czułość) tenderness- spojrzeć na kogoś z rozczuleniem to look at sb tenderlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozczuleni|e
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozczulić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozczulać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulić — dk VIa, rozczulićlę, rozczulićlisz, rozczulićczul, rozczulićlił, rozczulićlony rozczulać ndk I, rozczulićam, rozczulićasz, rozczulićają, rozczulićaj, rozczulićał, rozczulićany «wywołać u kogoś wzruszenie; rozrzewnić, roztkliwić» Rozczulić kogoś… … Słownik języka polskiego
rozczulać się – rozczulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wzrastającą czułość, tkliwość, współczucie; roztkliwiać się, rozrzewniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozczuliła się, słuchając tej historii o nieszczęśliwej miłości. Rozczulał się, wspominając swoje dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozczulać — → rozczulić … Słownik języka polskiego
wzruszyć — dk VIb, wzruszyćszę, wzruszyćszysz, wzrusz, wzruszyćszył, wzruszyćszony wzruszać ndk I, wzruszyćam, wzruszyćasz, wzruszyćają, wzruszyćaj, wzruszyćał, wzruszyćany 1. «wzbudzić uczucia, zwłaszcza uczucia tkliwości, czułości, wdzięczności itp.,… … Słownik języka polskiego
zmiękczyć — dk VIb, zmiękczyćczę, zmiękczyćczysz, zmiękcz, zmiękczyćczył, zmiękczyćczony zmiękczać ndk I, zmiękczyćam, zmiękczyćasz, zmiękczyćają, zmiękczyćaj, zmiękczyćał, zmiękczyćany «uczynić coś miękkim, miększym; pozbawić twardości, sztywności»… … Słownik języka polskiego
przemówić — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… … Słownik frazeologiczny
przemawiać — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
rozczulająco — przysłów. od rozczulający (p. rozczulić) Spojrzeć, uśmiechnąć się rozczulająco. Zachować się rozczulająco … Słownik języka polskiego
rozczulenie — n I 1. rzecz. od rozczulić. 2. blm «uczucie tkliwości, czułości wywołane przez kogoś lub przez coś; stan osoby rozczulonej; wzruszenie, rozrzewnienie» Płakać z rozczulenia. Spojrzał na nią z rozczuleniem. Na myśl o dziecku ogarnęło go rozczulenie … Słownik języka polskiego
